جموعه‌ای از عکس‌ را می بینید که آدم را به این شک می‌اندازند که نکند فتوشاپی و دستکاری شده باشند. اما جالب اینجاست که عکس ها کاملا طبیعی بوده و هیچ دخل و تصرفی در کار نبوده است.

 

 

ماهی‌گیر، ماهانبالیپورام، هند

پرندگان به مانند فرشته

شهر ارواح، سانفرانسیسکو، آمریکا

میکلوخین روسیه ملاقات پاییز و زمستان

آرایش بسیار هنری این خزنده!

ساحل دریای دندانه‌دار

یاکوتیای روسیه معدن جواهرات و سنگ‌های قیمتی

مردی با چراغ قوه روی یخ، چنین صحنه زیبایی ایجاد کرده است

گرینلند سورتمه‌ای که با سگ‌ها کشیده می‌شود

صخره‌های یخ زده پشت این قلعه، توهم دیدن موج‌های یک دریای خروشان را برمی‌انگیزند

ابری به شکل یک انسان خفته

پرواز هواپیما عکسی با زمان نوردهی بالا

خرچنگ روی سل، چنین به نظر می‌رسد که نقشه دنیا را در بر گفته

شبح خودروی جیپ سپر جلوی خودرویی که یخ زده بود و بعد از ترک خودرو، قالب یخ نمایی بسیار جالب ایجاد کرده است

مانور نیروهای نظامی بریتانیا

جاده‌ای روی یخ، روسیه

مجسمه مسیح در زیر سطح دریا، پوشیده شده از مرجان، در نزدیکی «کی لارگو»ی آمریکا

بعد از طغیان، اسلوونی

توهم انفجار

تنها و یکه

مورچه‌های کوچک، دور یک قطره عسل مالزی

فانوس‌های هوایی، چیانگ ما، تایلند

جالب است که این دریاچه زیبا، فقط سابقه ۱۰۰ ساله دارد و در این زمان متعاقب یک زلزله در قزاقستان ایجاد شد

طیف‌های مختلف رنگ خاکستری

قطاری در دشت‌های قزاقستان

اسلوونی، یخبندان منظره زیبایی ایجاد کرده است

طلوع آفتاب در پارک بوشی لندن

دو دانه گیلاس در زیر سطح آب

دشت‌های سرسبز اسلوونی

قصر گانسوی چین

خودرویی در مزارع بادام کالیفرنیا

روز بودا، ویتنام

دریاچه رتبای سنگال

جغد زیر باران

نعمت‌ها و هدایای زمین

طلوع ماه در مادرید

برج ایفل از پایین

رعد و رنگین‌کمان

یک منطقه مسکونی شلوغ در هنگ کنک

کوه تیانزی چین، منظره‌ای شبیه فیلم آواتار دارد

موج‌سواری در شرایطی اینچنین دشوار!

پاییز فعلا فقط نیمی از جنگل را در بر گرفته

یک رود یخ‌زده در پارک ملی جاسپر کانادا

منظره میدان تایمز نیویورک از پایین

سایه برگ، منظره‌ای شبیه اژدها ایجاد کرده

یک کوهنورد در اوج در ایسلند

خلیج ماریون قایقی رودخانه تازه یخ‌زده را می‌شکافد و پیش می‌رود

جزیره کالوسی در جزایر فاروس یک چراغ دریایی

زندگی در خانه‌ای، تک و تنها در میان کشتزارهای سیب‌زمینی

صف گوسفندان شتابان در میان برف، منظره‌ای شبیه به قطار سریع‌السیر ایجاد کرده

طلوع آفتاب، میانمار

مسابقه سالانه سقوط و شیرجه در نروژ

شکستن دیوار صوتی

دریاچه یخ در پارک ملی بانف در کانادا

نیویورک، دو دنیای متفاوت با فاصله‌ای کم و خط کشی شده از هم

معبدی پوشیده از خاکستر آتشفشانی در ژاپن

بیل مکانیکی گویی ابر را بلند کرده است

بزرگداشت صدمین سال تولد کیم ایل سونگ

جنگل بی پایان روسیه

آمستردام، ناحیه وسترداک

 

یک مرد ۴۰ ساله الجزایری به دلیل فلج‌شدن همسرش او را تاکنون به مدت ۵ سال حمل کرده است. این مرد شبانه‌روز، خود را در خدمت همسر معلول خود قرار داده و حاضر نیست زنی دیگر بر همسر خود ترجیح دهد.





به گزارش روزنامه الجزایری "الشروق"، این مرد که سلیم رخروخ نام دارد در سال ۱۳۷۵ با این زن ازدواج کرده و حاصل زندگی مشترکشان یک فرزند است. همسر این مرد به دلیل مرگ والدینش به فاصله ۲۰ روز از یکدیگر به بیماری فلج دچار شد و از آن روز تاکنون قادر به حرکت و تکلم نیست.

 

 

این مرد که سرایدار یک مدرسه بوده و در یک اتاق با همسر و فرزند خود زندگی خوبی را سپری می‌کرده اینک هر روز صبحانه را برای همسر خود مهیا می‌کند و وقتی برای کار بیرون می‌رود خود را موظف می‌داند که مرخضی گرفته و به خانه بازگردد تا خانه را تمیز و ناهار را برای همسر خود آماده کند. او نه تنها غذا را برای خود و همسر و فرزندش آماده می‌کند بلکه غذا را در دهان همسر بیمار خود می‌گذارد چرا که او قادر به غذا خوردن نیست.





سلیم علاوه بر این کارها، داروی همسرش را نیز باید سر وقت بدهد. او روزی دوبار به خاطر غذا و دارودادن به همسرش مرخصی می‌گیرد و دوباره به کارش باز می‌گردد. این مرد می‌گوید شبها به طور میانگین سه الی چهار بار بیدار می‌شود تا همسرش – که قادر به غلت‌زدن نیست – را این پهلو و آن پهلو می‌کند تا زخم بستر نگیرد.

 

 

او می‌گوید: در این سالها بارها متوجه شدم که همسرم درحال درد کشیدن است اما به خاطر اینکه خواب هستم و برای رعایت حالم، مرا بیدار نکرده است.

 

تمام اعضای خانواده‌ همیشه دوست دارند، حداقل یک وعده غذا را دور هم بنشینند اما چندین سال است که این زن به تنهایی در گوشه آشپزخانه غذا می‌خورد طوری که حتی صدای چیدن میز غذا به گوش همسرش نرسد؛ او خیلی وقت است که غذای عطردار درست نمی‌کند و می‌گوید «من چگونه چنین غذایی را بخورم در حالی که ابراهیم‌ام نمی‌تواند از آن بخورد» ـ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به احترام عزت و شرف این بزرگمرد و صبر و بردباری این شیرزن که منزل ایشان مدرسه صبر و فداکاری است در مقابل تصاویرشان از جا بلند شدم. خدایا چون تو حاضری چه جویم و چون تو ناظری چه گویم، خودت به حرمت این ایام یه گوشه چشمی به این عزیزان داشته باش